آرزوی بازگشت‌ به حج

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَنْ خَرَجَ مِنْ مَکَّةَ وَهُوَ لایُریدُ الْعَوْدَ الَیْها فَقَدْ اقْتَرَبَ اجَلُهُ وَدَناعَذابُهُ.

هر کس از مکه خارج شود، در حالی که اراده و تصمیم به بازگشت به آن را نداشته باشد، یقیناً اجل و عذاب او نزدیک شده است.

وسائل الشیعه، ج 8، ص 107

حج، عبادتی بزرگ است و تکرار آن فضیلتی بسیار دارد.
در صورت امکان و مناسب بودن شرایط، خوب است که افراد متمکّن پیوسته خانه خدا را زیارت کنند.
آرزوی زیارت و دعا برای نصیب شدن حج نیز، مورد تأکید در دعاها و روایات است.
زائری که ایام حج را سپری کرده و با حرم الهی وداع می‌کند، اگر اهل معرفت و عشق باشد، نیمی از دلش را در مکّه و مدینه باقی می‌گذارد و نیم دیگر را با خود می‌برد.
اشگ فراق خانه یار، از دیدگان جاری می‌شود و آرزوی بازگشت دوباره به این مشاهد کریمه را دارد.
کسی که به هر دلیل، هنگام ترک مکّه آرزو و اراده دوباره آمدن نداشته باشد، از لطف الهی و درک فیض حضور محروم است.
دل باید خیلی سنگ شده باشد که هوای کعبه و زیارت مجدّد نداشته باشد.
چنین کسی به پایان خط زندگی نزدیک است و عذاب خدا در پیش.
خدایا یا شعله «شوق زیارت» را در دلهای ما مشتعلتر بگردان.